Francês » Alemão

indiscrétion [ɛ͂diskʀesjɔ͂] SUBST f

2. indiscrétion (tendance à divulguer):

disculpation [diskylpasjo͂] SUBST f JUR

II . discréditer [diskʀedite] VERBO reflex

discriminer [diskʀimine] VERBO trans pej lit

discrétionnaire [diskʀesjɔnɛʀ] ADJ

1. discrétionnaire (qui est laissé à la discrétion):

Ermessens-

2. discrétionnaire (arbitraire):

Desejar acrescentar uma palavra, uma frase ou uma tradução?

Envie-nos uma nova entrada.

Página em Deutsch | Български | Ελληνικά | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina