stecken1 [ˈʃtɛkən] VERBO trans
1. stecken:
2. stecken:
stecken2 <steckt, steckte, geh: stak, gesteckt> VERBO intr
1. stecken (sich befinden):
| ich | stecke |
|---|---|
| du | steckst |
| er/sie/es | steckt |
| wir | stecken |
| ihr | steckt |
| sie | stecken |
| ich | steckte / antiq stak |
|---|---|
| du | stecktest / antiq stakst |
| er/sie/es | steckte / antiq stak |
| wir | steckten / antiq staken |
| ihr | stecktet / antiq stakt |
| sie | steckten / antiq staken |
| ich | habe | gesteckt |
|---|---|---|
| du | hast | gesteckt |
| er/sie/es | hat | gesteckt |
| wir | haben | gesteckt |
| ihr | habt | gesteckt |
| sie | haben | gesteckt |
| ich | hatte | gesteckt |
|---|---|---|
| du | hattest | gesteckt |
| er/sie/es | hatte | gesteckt |
| wir | hatten | gesteckt |
| ihr | hattet | gesteckt |
| sie | hatten | gesteckt |
PONS OpenDict
Deseja acrescentar uma palavra, uma frase ou uma tradução?
Envie-nos um novo registo para o PONS OpenDict. Os projetos apresentados são analisados pela equipa editorial da PONS e incluídos nos resultados em conformidade.