pasceolus <ī> m (griech. Fw.) Plaut.
postrēmus <a, um> Superl v. posterus
1.
posterus <a, um> (post) (Komp posterior; Superl postremus u. postumus)
pāscō <pāscere, pāvī, pāstum>
1.
6.
7. übtr
| pāscō |
|---|
| pāscis |
| pāscit |
| pāscimus |
| pāscitis |
| pāscunt |
| pāscam |
|---|
| pāscās |
| pāscat |
| pāscāmus |
| pāscātis |
| pāscant |
| pāscebam |
|---|
| pāscebās |
| pāscebat |
| pāscebāmus |
| pāscebātis |
| pāscebant |
| pāscerem |
|---|
| pāscerēs |
| pāsceret |
| pāscerēmus |
| pāscerētis |
| pāscerent |
PONS OpenDict
Deseja acrescentar uma palavra, uma frase ou uma tradução?
Envie-nos um novo registo para o PONS OpenDict. Os projetos apresentados são analisados pela equipa editorial da PONS e incluídos nos resultados em conformidade.