con-vincō <vincere, vīcī, victum>
1.
- alqm maleficii convincere; alter latrocinii, alter caedis convictus est; convinci in crimine; convincor id fecisse; alqm testibus convincere; alqm mores ipsius ac vita convincunt
-
2.
convīvor <convīvārī> (conviva)
conviātor <ōris> m
| convincō |
|---|
| convincis |
| convincit |
| convincimus |
| convincitis |
| convincunt |
| convincam |
|---|
| convincās |
| convincat |
| convincāmus |
| convincātis |
| convincant |
| convincebam |
|---|
| convincebās |
| convincebat |
| convincebāmus |
| convincebātis |
| convincebant |
| convincerem |
|---|
| convincerēs |
| convinceret |
| convincerēmus |
| convincerētis |
| convincerent |
PONS OpenDict
Deseja acrescentar uma palavra, uma frase ou uma tradução?
Envie-nos um novo registo para o PONS OpenDict. Os projetos apresentados são analisados pela equipa editorial da PONS e incluídos nos resultados em conformidade.
Não há frases de exemplo à disposição.
Experimente com outra entrada.