exīstimātiō <ōnis> f (existimo)
ex-īstimō <īstimāre>, ex-īstumō (altl.) <īstumāre> (aestimo)
1.
-
- (ab)schätzen, veranschlagen (alqd; m. Gen pretii, z. B. parvi, magni, pluris)
2.
- im Akt.: m. dopp. Akk; im Pass.: m. dopp. Nom; im Akt. u. Pass.: m. Gen. qual.; alqm hostem existimare
-
- alqm avarum existimare
-
- alqm idoneum existimare
-
- alqd verum existimare
-
3. de; indir. Frages.; nach etw.: ex
exīstimātor <ōris> m (existimo)
exīstimantēs <ntium> SUBST m (ex-īstimō)
| exīstimō |
|---|
| exīstimās |
| exīstimat |
| exīstimāmus |
| exīstimātis |
| exīstimant |
| exīstimem |
|---|
| exīstimēs |
| exīstimet |
| exīstimēmus |
| exīstimētis |
| exīstiment |
| exīstimābam |
|---|
| exīstimābās |
| exīstimābat |
| exīstimābāmus |
| exīstimābātis |
| exīstimābant |
| exīstimārem |
|---|
| exīstimārēs |
| exīstimāret |
| exīstimārēmus |
| exīstimārētis |
| exīstimārent |
PONS OpenDict
Deseja acrescentar uma palavra, uma frase ou uma tradução?
Envie-nos um novo registo para o PONS OpenDict. Os projetos apresentados são analisados pela equipa editorial da PONS e incluídos nos resultados em conformidade.
Não há frases de exemplo à disposição.
Experimente com outra entrada.
Consulte o dicionário
- exilitas
- exilium
- exim
- eximius
- eximo
- exīstimābit
- existimantes
- existimatio
- existimator
- existimo
- existo