ēloquentia <ae> f (eloquens)
ē-loquor <ēloquī, ēlocūtus sum>
I. loquor <loquī, locūtus sum> VERB intr
II. loquor <loquī, locūtus sum> VERB trans
1.
2.
4.
ēloquēns <Gen. entis>
P. Adj. zu eloquor
ē-loquor <ēloquī, ēlocūtus sum>
re-commentor <commentārī> Plaut. (m. Akk)
| loquitor |
|---|
| loquitāris |
| loquitātur |
| loquitāmur |
| loquitāminī |
| loquitantur |
| loquiter |
|---|
| loquitēris |
| loquitētur |
| loquitēmur |
| loquitēminī |
| loquitentur |
| loquitābar |
|---|
| loquitābāris |
| loquitābātur |
| loquitābāmur |
| loquitābāminī |
| loquitābantur |
| loquitārer |
|---|
| loquitārēris |
| loquitārētur |
| loquitārēmur |
| loquitārēminī |
| loquitārentur |
PONS OpenDict
Deseja acrescentar uma palavra, uma frase ou uma tradução?
Envie-nos um novo registo para o PONS OpenDict. Os projetos apresentados são analisados pela equipa editorial da PONS e incluídos nos resultados em conformidade.