cōnfectiō <ōnis> f (conficio)
1.
2.
3.
5.
cōnfectus <a, um>
cōn-ficiō <ficere fēci fectum>
cōn-ficiō <ficere, fēcī, fectum> (facio)
1.
2.
3. (Wegstecken)
4. (Zeit)
5.
6. (Geschäfte)
-
- abmachen, abschließen, erledigen, vollziehen [ negotium; facinus; nuptias; pretium festsetzen; rationem Rechnung aufstellen ]
7.
9.
12.
13. (Schriften, Reden)
cōn-fiteor <fitērī, fessus sum> (fateor)
1.
2.
3. Eccl.
cōn-ficiō <ficere fēci fectum>
con-cale-faciō, con-calfaciō <facere, fēcī, –> Pass. -fīō, fierī, factus sum
| cōnfiteor |
|---|
| cōnfitēris |
| cōnfitētur |
| cōnfitēmur |
| cōnfitēminī |
| cōnfitentur |
| cōnfitear |
|---|
| cōnfiteāris |
| cōnfiteātur |
| cōnfiteāmur |
| cōnfiteāminī |
| cōnfiteantur |
| cōnfitēbar |
|---|
| cōnfitēbāris |
| cōnfitēbātur |
| cōnfitēbāmur |
| cōnfitēbāminī |
| cōnfitēbantur |
| cōnfitērer |
|---|
| cōnfitērēris |
| cōnfitērētur |
| cōnfitērēmur |
| cōnfitērēminī |
| cōnfitērentur |
PONS OpenDict
Deseja acrescentar uma palavra, uma frase ou uma tradução?
Envie-nos um novo registo para o PONS OpenDict. Os projetos apresentados são analisados pela equipa editorial da PONS e incluídos nos resultados em conformidade.