diffīdentia <ae> f (diffidens)
difficulter ADV
→ difficilis
dif-ficilis <e> (dis¹ u. facilis) Adv difficulter, selten difficiliter u. difficile
1.
2. (v. wissenschaftlichen Untersuchungen u. Ä.)
3. (v. Örtl.)
4. (v. der Zeit)
5. (v. Personen u. Char.)
-  
 -  mürrisch, unzugänglich, griesgrämig, ärgerlich, eigenwillig, spröde [ senex; puella; alci; precibus; pater in liberos ]
 
| diffiteor | 
|---|
| diffitēris | 
| diffitētur | 
| diffitēmur | 
| diffitēminī | 
| diffitentur | 
| diffitear | 
|---|
| diffiteāris | 
| diffiteātur | 
| diffiteāmur | 
| diffiteāminī | 
| diffiteantur | 
| diffitēbar | 
|---|
| diffitēbāris | 
| diffitēbātur | 
| diffitēbāmur | 
| diffitēbāminī | 
| diffitēbantur | 
| diffitērer | 
|---|
| diffitērēris | 
| diffitērētur | 
| diffitērēmur | 
| diffitērēminī | 
| diffitērentur | 
PONS OpenDict
Deseja acrescentar uma palavra, uma frase ou uma tradução?
Envie-nos um novo registo para o PONS OpenDict. Os projetos apresentados são analisados pela equipa editorial da PONS e incluídos nos resultados em conformidade.
Não há frases de exemplo à disposição.
Experimente com outra entrada.
Consulte o dicionário
- difficultas
 - difficulter
 - diffidens
 - diffidentia
 - diffidi
 - diffitēbitur
 - diffiteor
 - difflagito
 - difflo
 - diffluo
 - diffringo