Tłumaczenia dla hasła „anschleifend“ w niemiecko » polski słowniku

ạnscheinend PRZYSŁ.

anscheinend

widocznie

anscheinend

pozornie

Pla̱nschleifen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. TECHNOL.

Planschleifen

szlifowanie r.n. czół [lub powierzchni czołowych] przedmiotu

ạn|schleichen CZ. cz. zwr. irr

sich [an jdn/etw] anschleichen (Tier)

skradać się [do kogoś/czegoś]

sich an das Wild anschleichen

podchodzić [f. dk. podejść] zwierzynę

I . ạnschließend PRZYM. (folgend)

anschließend

następujący

anschließend

późniejszy

Essen mit anschließendem Tanz

posiłek r.m. z następującymi po nim tańcami

II . ạnschließend PRZYSŁ. (nachher)

anschließend

następnie

anschließend

w końcu

ạn|schleppen CZ. cz. przech.

1. anschleppen (mühsam herbeibringen):

anschleppen

przyciągać [f. dk. przyciągnąć]

anschleppen

[przy]taszczyć

die Band muss zu jedem Konzert ihr gesamtes Equipment anschleppen

zespół r.m. musi na każdy koncert taszczyć swój cały sprzęt

2. anschleppen fig pot. (mitbringen):

anschleppen

przywlekać [f. dk. przywlec ]pot.

wen hat dein Bruder denn schon wieder angeschleppt?

kogo znów przywlókł twój brat?

3. anschleppen MOT.:

anschleppen

holować

I . e̱i̱n|schleifen CZ. cz. przech. irr

1. einschleifen (einprägen):

einschleifen Verhaltensweisen

wpajać [f. dk. wpoić]

2. einschleifen TECHNOL.:

einschleifen

docierać [f. dk. dotrzeć]

Ventile einschleifen

docierać zawory

II . e̱i̱n|schleifen CZ. cz. zwr. irr (zur Gewohnheit werden)

einschleifen

utrwalać [f. dk. utrwalić] się

das hat sich mit der Zeit so eingeschliffen

to z czasem weszło w nawyk pot.

I . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] CZ. cz. przech.

1. schleifen (ziehen):

jdn/etw zur Tür schleifen

ciągnąć [f. dk. po‑] kogoś/coś do drzwi

den schweren Koffer über den Bahnsteig schleifen

wlec ciężką walizkę po peronie pot.

2. schleifen fig (zum Mitkommen überreden):

sie hat ihre kleine Schwester mit in die Disko geschleift

zaciągnęła [lub zawlokła] swoją młodszą siostrę do dyskoteki pot.

jdn ins Kino schleifen fig

zaciągnąć kogoś do kina pot.

3. schleifen (niederreißen):

schleifen

burzyć [f. dk. z‑]

II . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] CZ. cz. nieprzech.

1. schleifen +haben o sein (reiben):

[an etw C.] schleifen (Fahrradkette, Blech)

trzeć [o coś]

die Kupplung schleifen lassen

trzeć sprzęgło

die Kette schleift am Schutzblech

łańcuch r.m. obciera błotnik

2. schleifen +haben o sein (gleiten):

[auf dem Boden] schleifen (Kleid)

ciągnąć się [po ziemi]

die Schleppe schleift über den Fußboden

tren r.m. ciągnie się po ziemi

etw schleifen lassen pot.

odpuścić sobie coś pot.

du kannst deine Arbeit nicht länger schleifen lassen

nie możesz dłużej zaniedbywać swojej pracy