spernō <spernere, sprēvī, sprētum>
1. vorkl.
2. (auch m. Infin) übtr
spernor <spernārī> (sperno, aspernor) Iuv.
spernāx <Gen. ācis> (sperno) nachkl.
| spernō |
|---|
| spernis |
| spernit |
| spernimus |
| spernitis |
| spernunt |
| spernam |
|---|
| spernās |
| spernat |
| spernāmus |
| spernātis |
| spernant |
| spernebam |
|---|
| spernebās |
| spernebat |
| spernebāmus |
| spernebātis |
| spernebant |
| spernerem |
|---|
| spernerēs |
| sperneret |
| spernerēmus |
| spernerētis |
| spernerent |
PONS OpenDict
Deseja acrescentar uma palavra, uma frase ou uma tradução?
Envie-nos um novo registo para o PONS OpenDict. Os projetos apresentados são analisados pela equipa editorial da PONS e incluídos nos resultados em conformidade.
Não há frases de exemplo à disposição.
Experimente com outra entrada.