īn-frendō <frendere, – –>, īn-frendeō <frendēre, – –> Verg.
- infrendo
-
| īnfrendēō |
|---|
| īnfrendēs |
| īnfrendēt |
| īnfrendēmus |
| īnfrendētis |
| īnfrendēnt |
| īnfrendēam |
|---|
| īnfrendēās |
| īnfrendēat |
| īnfrendēāmus |
| īnfrendēātis |
| īnfrendēant |
| īnfrendēbam |
|---|
| īnfrendēbās |
| īnfrendēbat |
| īnfrendēbāmus |
| īnfrendēbātis |
| īnfrendēbant |
| īnfrendērem |
|---|
| īnfrendērēs |
| īnfrendēret |
| īnfrendērēmus |
| īnfrendērētis |
| īnfrendērent |
PONS OpenDict
Deseja acrescentar uma palavra, uma frase ou uma tradução?
Envie-nos um novo registo para o PONS OpenDict. Os projetos apresentados são analisados pela equipa editorial da PONS e incluídos nos resultados em conformidade.
Não há frases de exemplo à disposição.
Experimente com outra entrada.