I. in-augurō <augurāre> VERB intr
- inaugurato Abl. abs.
-
augurātus <ūs> m (auguror)
augurātiō <ōnis> f (auguror)
| inaugurō |
|---|
| inaugurās |
| inaugurat |
| inaugurāmus |
| inaugurātis |
| inaugurant |
| inaugurem |
|---|
| inaugurēs |
| inauguret |
| inaugurēmus |
| inaugurētis |
| inaugurent |
| inaugurābam |
|---|
| inaugurābās |
| inaugurābat |
| inaugurābāmus |
| inaugurābātis |
| inaugurābant |
| inaugurārem |
|---|
| inaugurārēs |
| inaugurāret |
| inaugurārēmus |
| inaugurārētis |
| inaugurārent |
PONS OpenDict
Deseja acrescentar uma palavra, uma frase ou uma tradução?
Envie-nos um novo registo para o PONS OpenDict. Os projetos apresentados são analisados pela equipa editorial da PONS e incluídos nos resultados em conformidade.
Não há frases de exemplo à disposição.
Experimente com outra entrada.
Consulte o dicionário
- Inarime
- inarsi
- inartificialis
- inarui
- inascensus
- inaugurātum
- inauguro
- inaures
- inauro
- inauspicatus
- inausus