niemiecko » polski

Bekạnnte(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

Bekạnntheit <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

2. Bekanntheit (Kenntnis):

wiedza r.ż.

bekạnnt|werdenst. pis. CZ. cz. nieprzech. irr +sein

bekanntwerden → bekannt

Zobacz też bekennen , bekannt

I . bekạnnt [bə​ˈkant] CZ. cz. przech., cz. zwr.

bekannt pp von bekennen

II . bekạnnt [bə​ˈkant] PRZYM.

Ụnbekannte(r)2 <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym. (Person)

bekạnnt|gebenst. pis. CZ. cz. przech. irr

bekanntgeben → bekannt

Zobacz też bekennen , bekannt

I . bekạnnt [bə​ˈkant] CZ. cz. przech., cz. zwr.

bekannt pp von bekennen

II . bekạnnt [bə​ˈkant] PRZYM.

bekạnnterma̱ßen PRZYSŁ.

bekanntermaßen → bekanntlich

Zobacz też bekanntlich

bekạnntlich PRZYSŁ.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski